این تصویر یکی از مهم‌ترین مفاهیم پرواز با وینچ متحرک در پاراگلایدینگ را به صورت واضح نمایش می‌دهد.

در شرایطی که باد جانبی (Crosswind) وجود دارد، پاراگلایدر بلافاصله پس از جدا شدن از زمین، به طور طبیعی به سمت جهت باد منحرف می‌شود و دیگر در خط مستقیم پشت خودروی کشنده قرار نمی‌گیرد.

در تصویر مشاهده می‌شود که خودروی کشنده در امتداد مسیر اصلی خود حرکت می‌کند، اما کاناپی (بال پاراگلایدر) و خلبان، تحت تأثیر باد جانبی، با زاویه نسبت به مسیر کشش قرار گرفته‌اند. جهت باد نیز با فلش مشخص شده و به وضوح دیده می‌شود که نیروهای جانبی باعث خروج پاراگلایدر از پشت خودرو شده‌اند.

این پدیده کاملاً طبیعی و جزئی از فیزیک پرواز است. خلبان نباید برای اصلاح این زاویه و بازگرداندن اجباری بال به پشت خودرو تلاش کند، زیرا این کار می‌تواند باعث ایجاد تنش‌های خطرناک در بال، قفل‌شدن بال (lock-out)، یا حتی آسیب فیزیکی شود. بلکه کافی‌ست خلبان با حفظ تعادل و قرار دادن کاناپی در مسیر درست نسبت به باد و حرکت، اجازه دهد تا نیروها به مرور همسو شوند و نهایتاً بال در مسیر پایدار و ایمن قرار بگیرد.

این تصویر تأکید می‌کند که:

• در کشش با وینچ و باد جانبی، انحراف اولیه پاراگلایدر از مسیر خودرو نرمال است؛

• نباید سعی در نگه داشتن پاراگلایدر مستقیماً در پشت خودرو داشت؛

• کافیست کاناپی را به سمت مسیر حرکت تنظیم کرده و اجازه داد کنترل‌ها و نیروها خودبه‌خود هم‌راستا شوند، تا در حالت پرواز پایدار و مخصوص قرار بگیرید
  این تصویر یکی از مفاهیم کلیدی و بسیار مهم پرواز با وینچ در پاراگلایدینگ را با وضوح کامل نمایش می‌دهد
  ---

• ---:

  زاویه گرفتن طبیعی پاراگلایدر در زمان پرواز حین توو (کشش با وینچ) در حضور باد جانبی.

  در شرایطی که باد جانبی (Crosswind) وجود داشته باشد، پاراگلایدر پس از جدا شدن از زمین و در طول کشش، به طور طبیعی نسبت به مسیر خودرو زاویه می‌گیرد و دیگر مستقیماً و در امتداد پشت خودروی کشنده قرار نمی‌گیرد.

  شرح اجزای تصویر و پیکان‌های رنگی

  پیکان آبی: نمایانگر جهت باد واقعی (True Wind) است؛ جریانی که به منطقه پرواز می‌وزد و علت اصلی زاویه گرفتن بال نسبت به خودرو می‌باشد.

  پیکان مشکی یا سبز: مسیر حرکت خودرو (Tow Path) را نشان می‌دهد؛ مسیری که خودروی وینچ یک‌خطی و مستقیم روی آن حرکت می‌کند.

  پیکان قرمز یا نارنجی: همان مسیر نیرو یا خط کشش طناب (تو فورس / Line of Tension) است که دقیقاً موازی باد نسبی بوده و بردار غلبه نیرو و جریان واقعی ورودی هوا به پاراگلایدر می‌باشد.

  در تصویر به‌وضوح دیده می‌شود که بال و خلبان بر اثر ترکیب سرعت کشش و وزش باد جانبی، در طول پرواز با کشش زاویه‌ای با مسیر خودرو پیدا می‌کنند.

  این زاویه کاملاً طبیعی است و صرفاً نتیجه برهم‌کنش نیروهاست.

  نکات آموزشی مهم

  هرگونه تلاش برای بازگرداندن اجباری پاراگلایدر به پشت خودرو می‌تواند سبب اعمال تنش، فشار اضافی بر طناب و کنوپی، و حتی خطر قفل‌شدن بال (Lock-out) گردد.

  خلبان فقط کافی‌ست با تمرکز بر تعادل و کنترل، اجازه دهد بال در مسیر درست، موازی خط کشش (تو فورس) و باد نسبی پیشروی کند تا پروازی ایمن و اصولی رقم بخورد.

  درک مفهوم زاویه گرفتن بال حین پرواز با کشش وینچ و نقش پیکان‌های رنگی (به‌ویژه موازی بودن خط کشش و باد نسبی)، برای آموزش و ایمنی هنرجویان پرواز بسیار حیاتی است....