گزارش عملکرد خصوصی دوره Pro-Workshop

توجیه خلبان قبل از پرواز

توضیح مواردی که جنبه روانی دارند مانند تغییر زاویه موقعیت بال،ارتعاشات و اصواتی که از دستگاه به لاین منتقل می شود

علت تغییر موقعیت بال نسبت به خط افق برای آمادگی خلبان تشریح شود . اولین کشش ها باید کم تنش و با نرخ صعود پایین انجام شود .خلبان را در مورد ارتعاشات و اصوات تولید شده روی دستگاه آگاه سازید

توصیه برای استفاده از لوازم ایمنی مانند هوک نایف و عینک

دلایل استفاده از تجهیزات ایمنی مانند هوک نایف و عینک را برای خلبان توصیف نمایید

تمرین و توضیح برای عملکرد ریلیز - نحوه اتصال به کارابین

قبل از اولین تیک آف حداقل یک مرتبه خلبان جداسازی را تمرین و تجربه نماید. اتصال صحیح رلیز را توضیح دهید و نسبت به عملکرد اتصال اسپید به نیروی تو شرح دهید

جدا سازی ناموفق و نحوه فرود با لاین

فرود با لاین را توصیف و پس از چند پرواز در شرایط عادی با تاخیر ایجاد کردن در جداسازی و حداقل یک چرخش 360 پروسه تمرین فرود اضطراری را تمرین کنید

توضیح علائم و پیام های حرکتی

آموزش و بکار گیری علائم حرکتی می تواند بنحو چشمگیری در هماهنگی و نظم گروه کارساز باشد .ارتباط خلبان با گروه عامل کاهش سطح استرس در عملیات نیز می گردد

چگونگی اصلاح مسیر و پیروی از مسیر کشش

در شرایط باد روبرو خلبان می تواند از طریق دنبال کردن مسیر کشش و در نظر گرفتن موقعیت خودرو به عنوان نقطه کمکی مسیر را هر لحظه اصلاح نماید . وضعیت قرار گرفتن رلیز و لاین در میان پاها نشاندهنده وضعیت کاناپی و همسویی آن با نیروی کشش است

توصیه های عمومی تیک آف

قبل از شروع پرواز اعلام آمادگی می شود و موقع شروع عملیات کشش آرامی را روی بدن احساس می کنید و در لحظه تیک آف فشار به تدریج زیاد میشود تا زمانی که کاناپی در موقعیت صحیح قرار نگیرد اپراتور فشار را زیاد نمی کند. ممکن است در حین کشش چندین بار فشار، برای انجام اصلاحات خلبان، کاهش یابد. از حداقل برک ها و فقط برای انجام فرامین استفاده می کنیم بدن خود را تا ارتفاع سی متری در حالت ایستاده قرار دهید و پاها را به حالت فرود حفظ نمایید . فرامین کند تر و همراه با تاخیر انجام می شوند

تیک اف و پرواز در باد جانبی

برای اصلاح مسیر و موقعیت بال برک بالی استفاده می شود که نزدیک ترین فاصله را با لاین کشش دارد پس از هوابرد شدن وسیله نسبت به مسیر زاویه می گیرد ونباید با آن مقابله شود و تنها کاناپی به موازات خط کشش قرا می گیرد

چگونگی تیک اف در باد صفر یا نسیم پشت

مرحله مقاومت کردن در برابر نیروی تو تا زمان فرمان حرکت باید برای خلبان توصیف گردد

قوانین نوبت دهی و ارجحیت خلبانان آماده برای پرواز

الف - خلبانانی که پرواز کمتری داشته اند ب - خلبانان آماده شروع کار

با توجه به شرایط جوی ممکن است اولویت سطح پروازی =برای خلبانان دیگری تغییر کند

آمادگی و تطبیق با فشار تو

خطر لغزیدن و زمین خوردن وجود دارد و اگر کاناپی در شرایط درست باشد اپراتور فشار را زیاد می کند و قبل از هر گونه برخورد خلبان هوابرد میشود .از برک ها برای افزایش لیفت و کاهش سرعت استفاده کنید این کار معمولا عامل پرواز می شود و در شرایط خاص عامل فرود نرم و کنسل شدن تیک اف می شود

پیامد های گسست لاین یا اتصال ضعیف و چگونگی ریکاوری

اتصال اسپید به نیروی تو تا حد زیادی می تواند مانع از شیرجه ناخواسته بال گردد همچنین مقاومت متناسب با وزن خلبان تاثیر زیادی در بالا بردن ضریب ایمنی خلبان ایفا می کند . شرایط پاندولی و تنش های احتمالی در محور عرضی باید برای خلبان توصیف شود .

توضیح لاک اوت و چگونگی خروج

لاک اوت بیشتر در شرایط هوای گاستی و باد جانبی اتفاق می افتد .کنترل ها سخت تر و با تاخیر بیشتری انجام می شود با این وجود اصلاحات نباید افراطی باشد

کاهش نیرو از طرف اپراتور باید نشانه ای برای اصلاح مسیر برای خلبان باشد

دو مولفه انحراف از باند و بلند شدن لاین در ارتفاع کم

تو کردن در مسیر غیر مستقیم

دنبال کردن خط کشش در مسیر های مارپیچ یا یو شکل برای بازگشت به محل تیک اف مستلزم همکاری همکاری خلبان برای گردش است . خلبان باید همواره برای جبران کاهش فشار در زمان گردش و قبل از رسیدن به منحنی گردش اقدام به زاویه گرفتن در خلاف جهت نماید تا از شکم کردن و ریزش لاین جلوگیری شود

بهترین زمان برای جداسازی و نحوه انجام

زمانی که حس می کنید فشار در حال کاهش است رلیز را بکشید برای رلیز نباید صبر کنید تا فشار به صفر برسد در واقع زمانی که فشار روی دستگاه به صفر برسد خلبان تنها فشار وزن لاین را دریافت می کند و ممکن است در این حالت جداسازی کمی دشوار تر شود .

پروتکل رادیو فیلر

رعایت ترافیک هوایی در محدوده سایت تویینگ

توصیف رعایت ترافیک پروازی پس جداسازی و پیامدهای برخورد با لاین از جمله مواردی است که باید مد نظر گرفته شود

قوانین حفظ کریدر پروازی برای پروازهای فرامنطقه ای

خلبانان مسافت باید در مورد محدوده و سقف پرواز توجیه باشند مسئولیت و برنامه ریزی کریدور مجاز پروازی به عهده مارشال می باشد

آمادگی برای راهکارهای اضطراری

برای حل مشکلات باید یکسری راه حل های آماده وجود داشته باشد هرچند مشکلات جدی ممکن است از بین هزاران کشش اتفاق بیفتد . این راه حل ها برای زمانیست که فرصت تجزیه تحلیل وجود ندارد و باید بی درنگ و بصورت اتوماتیک انجام شود هرچند خلبان باید برای یک لحظه کوتاه هم که شده فکر کند تا بهترین عملکرد را انجام دهد .

شروع عملیات تویینگ

اولین مرحله از عملیات کشش رفع شلی لاین با فشار 4/5 تا 7 کیلوگرم انجام می شود این کار باعث می شود لاین از جلو پای خلبان برداشته شود و هنگام تیک اف وارد پای خلبان نشود . هنگامی که کاناپی بالای سر خلبان قرار گرفت می توان فشار را از 13 تا 18 کیلوگرم افزایش داد . فشار بیش از این می تواند کنترل و هدایت خلبان را برای رفتن زیر بال ضعیف می کند . تا زمانی که کاناپی کاناپی کاملا بالای سر خلبان قرار نگرفته به هیچ عنوان خلبان نباید هوابرد شود . جدا شدن زود هنگام با کاناپی رو به عقب می تواند موجب استال و عواقب جدی در پی خواهد داشت .

نام سیلابس:

ماژول عملی ۱: شبیه‌سازی زمینی کنترل کشش وینچ (Ground-Based Winch Tension Control Simulation - GWTCS)

… (بخش‌های مقدمه و اهداف آموزشی کلیدی بدون تغییر باقی می‌مانند) …

۳. تجهیزات مورد نیاز (Required Equipment):

• سیستم وینچ کامل و عملیاتی (با گیج فشار خوانا)
• طناب وینچ (Towline)
• فیوز ایمنی فیزیکی دستی (Hand-Held Physical Safety Fuse): یک چتر نجات کوچک (Drogue/Pilot Chute) یا کیسه پارچه‌ای مقاوم با یک دستگیره راحت برای نگه داشتن در دست. (در مرحله مقدماتی، هارنس استفاده نمی‌شود).
• هارنس استاندارد پاراگلایدینگ و مکانیزم رهاسازی سریع (برای مراحل پیشرفته‌تر تمرین).
• تجهیزات حفاظت فردی: کلاه ایمنی و دستکش برای اپراتور و فرد شبیه‌ساز.

۴. مراحل اجرایی تمرین (Exercise Execution Steps):

مرحله مقدماتی (Pre-Stage 0): کشش دستی و تمرین رهاسازی (Manual Tension & Release Drill)

• هدف: آموزش کنترل ابتدایی کشش و مدیریت طناب پس از رهاسازی در یک محیط با حداقل ریسک.
• تجهیزات: در این مرحله فقط از فیوز ایمنی دستی (پاراشوت) استفاده می‌شود و فرد شبیه‌ساز از هارنس استفاده نمی‌کند.
• اجرا:

1. فرد شبیه‌ساز در انتهای طناب می‌ایستد و پاراشوت را با دست نگه می‌دارد.
2. به او آموزش داده می‌شود که با احساس هرگونه فشار بیش از حد، ناگهانی یا نامطلوب، پاراشوت را فوراً رها کند.
3. اپراتور تمرین را با اعمال یک کشش بسیار نرم و کم آغاز می‌کند تا فرد بتواند به آرامی چند قدم راه برود.
4. مربی به اپراتور دستور می‌دهد که عمداً کشش را به صورت ضربه‌ای یا بیش از حد افزایش دهد تا فرد شبیه‌ساز مجبور به رها کردن پاراشوت شود.

• مهارت ثانویه: پس از هر رهاسازی، اپراتور باید بلافاصله عملیات جمع‌آوری طناب را به صورت ایمن و کنترل‌شده انجام دهد تا از کشیده شدن و آسیب دیدن طناب روی زمین جلوگیری کند.
• معیار موفقیت: اپراتور درک می‌کند که رها شدن پاراشوت نتیجه مستقیم خطای اوست و مهارت جمع‌آوری سریع طناب را کسب می‌کند.

مرحله ۱: آماده‌سازی و بریفینگ ایمنی (برای تمرین با هارنس)

• پس از تسلط بر مرحله مقدماتی، فرد شبیه‌ساز هارنس را به تن کرده و فیوز ایمنی به مکانیزم رهاسازی متصل می‌شود.
• مربی اهداف مراحل بعدی و پروتکل‌های ایمنی را مجدداً تشریح می‌کند.

(مراحل ۲، ۳ و ۴ که در نسخه قبلی توضیح داده شد، پس از این مرحله و با استفاده از هارنس اجرا می‌شوند.)

۵. معیارهای ارزیابی و قبولی (Assessment & Pass Criteria):

کارآموز زمانی این ماژول را با موفقیت به پایان می‌رساند که:

• در مرحله مقدماتی: بتواند دلیل رهاسازی پاراشوت را به درستی تشخیص دهد و طناب را پس از هر رهاسازی به صورت ایمن و مؤثر جمع‌آوری کند.
• (سایر معیارها برای مراحل بعدی که با هارنس انجام می‌شود، مشابه نسخه قبل است).

Official APPI Submission Format (Revised English Version)

Syllabus Title:

Practical Module 1: Ground-Based Winch Tension Control Simulation (GWTCS)

… (Introduction & KLOs remain the same) …

3. Required Equipment:

• An operational winch system with a legible pressure/tension gauge.
• Towline.
• Hand-Held Physical Safety Fuse: A small drogue chute, pilot chute, or durable fabric bag with a comfortable handle. (Harness is not used in the preliminary stage).
• Standard paragliding harness and quick-release mechanism (for advanced stages of the drill).
• Personal Protective Equipment (PPE): Helmet and gloves for both operator and simulated pilot.

4. Exercise Execution Steps:

Preliminary Stage 0: Manual Tension & Release Drill

• Objective: To teach rudimentary tension control and post-release line management in a minimal-risk setting.
• Setup: In this stage, only the hand-held safety fuse is used. The simulated pilot does not wear a harness.
• Execution:

1. The simulated pilot stands at the end of the towline, holding the safety fuse by hand.
2. They are instructed to immediately release the fuse upon feeling any excessive, abrupt, or uncomfortable tension.
3. The operator trainee begins by applying very light, smooth tension, allowing the person to walk a few steps.
4. The instructor may direct the operator to intentionally apply a surge of power or a jerky pull to force a release.

• Secondary Skill: Following each release, the operator must immediately and safely begin the line retrieval process, managing the winch to prevent the line from dragging excessively or snagging.
• Success Criterion: The operator understands that a release is a direct consequence of their control error and masters the skill of rapid line retrieval.

Step 1: Preparation & Safety Briefing (for Harness-based Drill)

• After mastering Stage 0, the simulated pilot dons the harness, and the safety fuse is attached to the quick-release mechanism.
• The instructor re-briefs the team on the objectives and safety protocols for the subsequent stages.

(Steps 2, 3, and 4 as previously described are then executed using the harness).

5. Assessment & Pass Criteria:

The trainee passes this module upon demonstrating the ability to:

• During Preliminary Stage 0: Correctly identify the cause of the release and conduct a safe and efficient line retrieval after each instance.
• (The subsequent criteria for the harness-based drills remain as previously stated).

اضافه کردن این تمرین به سیلابس، اپراتور را برای یکی از چالش‌برانگیزترین شرایط واقعی در حین کشش آماده می‌کند: مدیریت انحراف خلبان از مسیر مستقیم به دلیل باد جانبی یا خطای خلبان.

هدف اصلی در این تمرین، آموزش یک مفهوم کلیدی به اپراتور است: کاهش کشش برای اصلاح مسیر. بسیاری از اپراتورهای تازه‌کار به اشتباه فکر می‌کنند که برای بازگرداندن خلبان به مسیر باید کشش را افزایش دهند که این کار وضعیت را خطرناک‌تر می‌کند. این تمرین دقیقاً برای اصلاح این ذهنیت و آموزش واکنش صحیح طراحی شده است

۱. هدف کلی تمرین (Overall Objective):

این تمرین پیشرفته، توانایی اپراتور را در مدیریت شرایطی که “خلبان شبیه‌سازی‌شده” از مسیر مستقیم کشش منحرف می‌شود، ارزیابی می‌کند. هدف اصلی، آموزش واکنش صحیح و ایمن به اپراتور است: کاهش فوری کشش برای دادن فرصت به خلبان جهت اصلاح مسیر خود و جلوگیری از افزایش زاویه انحراف و قفل شدن در وضعیت خطرناک (Lockout).

۲. اهداف آموزشی کلیدی (Key Learning Objectives - KLOs):

پس از اتمام موفقیت‌آمیز این تمرین، کارآموز قادر خواهد بود:

• KLO-7: انحراف جزئی و پیشرونده “خلبان” از مسیر مرکزی را به سرعت تشخیص دهد.

• KLO-8: به محض تشخیص انحراف، به صورت غریزی و فوری کشش وینچ را کاهش دهد تا نیروی جانبی روی “خلبان” کم شود.

• KLO-9: پس از بازگشت “خلبان” به مسیر صحیح، کشش را به نرمی و به صورت کنترل‌شده به مقدار بهینه بازگرداند.

• KLO-10: درک کند که افزایش کشش در هنگام انحراف، وضعیت را وخیم‌تر کرده و می‌تواند منجر به از دست دادن کامل کنترل شود.

۳. تجهیزات مورد نیاز (Required Equipment):

• همان تجهیزات مراحل قبلی (وینچ، طناب، هارنس، کلاه ایمنی و …).

• محیط باز و وسیع که فضای کافی برای انحراف ایمن از مسیر مستقیم را فراهم کند.

۴. مراحل اجرایی تمرین (Exercise Execution Steps):

مرحله ۵.۱: بریفینگ سناریو (Scenario Briefing)

• مربی به هر دو نفر (اپراتور و “خلبان شبیه‌سازی‌شده”) سناریو را توضیح می‌دهد.

• به “خلبان” آموزش داده می‌شود که پس از طی مسافتی کوتاه در مسیر مستقیم، به آرامی شروع به انحراف به یک سمت (چپ یا راست) کند، گویی که تحت تأثیر باد جانبی قرار گرفته است.

• به اپراتور تأکید می‌شود که وظیفه اصلی او پایش دقیق مسیر حرکت خلبان و واکنش سریع به هرگونه انحراف است.

مرحله ۵.۲: اجرای سناریوی انحراف (Deviation Scenario Execution)

• شروع: اپراتور کشش را به صورت نرم و استاندارد آغاز می‌کند (مانند مرحله ۲).

• انحراف: پس از طی حدود ۲۰ متر در مسیر مستقیم، “خلبان” شروع به انحراف تدریجی از مسیر می‌کند.

• واکنش اپراتور (صحیح): اپراتور باید بلافاصله کشش را به میزان قابل توجهی (مثلاً به کمتر از 15 daN) کاهش دهد. این کار به “خلبان” اجازه می‌دهد تا به راحتی و بدون فشار، به مسیر اصلی بازگردد.

• اصلاح مسیر: پس از اینکه “خلبان” به مسیر مرکزی بازگشت، اپراتور با هماهنگی و به نرمی، کشش را به مقدار اولیه برمی‌گرداند.

• تکرار: این تمرین چندین بار و برای انحراف به هر دو سمت چپ و راست تکرار می‌شود.

۵. معیارهای ارزیابی و قبولی (Assessment & Pass Criteria):

کارآموز زمانی این تمرین را با موفقیت پشت سر می‌گذارد که:

• تشخیص سریع: انحراف “خلبان” را در کمتر از ۳ متر از شروع انحراف تشخیص دهد.

• واکنش صحیح و فوری: در کمتر از ۲ ثانیه پس از تشخیص انحراف، فرآیند کاهش کشش را آغاز کند.

• عدم واکنش اشتباه: در هیچ‌یک از تکرارها، برای اصلاح مسیر اقدام به افزایش یا حفظ کشش نکند.

• بازیابی نرم: پس از اصلاح مسیر، بتواند کشش را به صورت کاملاً نرم و بدون ضربه به حالت عادی بازگرداند
  
  Official APPI Submission Format (English Version)

  Syllabus Title:

  Practical Module 1, Advanced Step 5: Crosswind / Path Deviation Simulation

  1. Overall Objective:

  This advanced drill assesses the operator’s ability to manage a scenario where the simulated pilot deviates from the direct tow path. The primary objective is to train the correct and safe operator response: an immediate reduction in tension. This action gives the pilot the opportunity to correct their path, preventing an increase in the deviation angle and avoiding a potential lockout situation.

  2. Key Learning Objectives (KLOs):

  Upon successful completion of this drill, the trainee will be able to:

  • KLO-7: Quickly detect both minor and progressive deviations of the simulated pilot from the centerline.
  • KLO-8: Instinctively and immediately reduce winch tension upon detecting a deviation to unload the lateral forces on the pilot.
  • KLO-9: Smoothly and progressively re-apply optimal tension once the simulated pilot has safely returned to the correct path.
  • KLO-10: Demonstrate a clear understanding that increasing tension during a deviation exacerbates the situation and can lead to a complete loss of control.

  3. Required Equipment:

  • Same as previous stages (Winch, towline, harness, helmet, etc.).
  • A wide, open area that provides ample safe space for lateral deviation from the tow path.

  4. Exercise Execution Steps:

  Step 5.1: Scenario Briefing

  • The instructor briefs both the operator trainee and the simulated pilot on the scenario.
  • The simulated pilot is instructed to begin a gradual deviation to one side (left or right) after a short period of straight-line towing, simulating the effect of a crosswind.
  • It is emphasized to the operator that their primary task is to vigilantly monitor the pilot’s trajectory and react swiftly to any deviation.

  Step 5.2: Deviation Scenario Execution

  • Initiation: The operator initiates the tow with standard, smooth tension (as in Step 2).
  • Deviation: After approximately 20 meters of straight-line progress, the simulated pilot begins to drift off the centerline.
  • Operator’s Correct Reaction: The operator must immediately reduce tension significantly (e.g., to below 15 daN). This allows the simulated pilot to easily correct their course back to the centerline without fighting against line tension.
  • Path Correction: Once the simulated pilot is back on the centerline, the operator smoothly re-establishes the baseline tension.
  • Repetition: The drill is repeated multiple times, with deviations to both the left and right sides.

  5. Assessment & Pass Criteria:

  The trainee passes this advanced drill upon demonstrating the ability to:

  • Rapid Detection: Identify the pilot’s deviation within 3 meters of its initiation.
  • Correct & Immediate Reaction: Initiate the tension reduction process within 2 seconds of detecting the deviation.
  • Avoidance of Incorrect Reaction: At no point attempt to correct the deviation by maintaining or increasing tension.
  • Smooth Recovery: Execute a perfectly smooth and controlled re-application of tension after the path has been corrected..

سند پیشنهادی برای افزودن به سیلابس آموزشی اپراتور وینچ

عنوان ماژول: شبیه‌سازی یکپارچه کشش زمینی و رهاسازی (IGRS)

۱. فلسفه و هدف ماژول

ماژول IGRS، فاز نهایی و جامع‌ترین مرحله آموزش زمینی برای یک اپراتور کارآموز وینچ است. این تمرین با یکپارچه‌سازی مجموعه کامل تجهیزات کشش خلبان، شامل هارنس و مکانیزم رهاسازی سریع (Quick-Release)، مهارت‌های کنترلی بنیادین را تکمیل می‌کند. هدف اصلی، ایجاد یک شبیه‌سازی تقریباً بی‌نقص از فاز اولیه یک کشش واقعی است، با تمرکز بر تعامل حیاتی بین کنترل تنش توسط اپراتور و توانایی خلبان برای رهاسازی ایمن. این تمرین، واکنش اپراتور به فرامین عادی و همچنین شرایط اضطراری آغاز شده توسط خلبان را قبل از ورود هرگونه نیروی آیرودینامیکی، تثبیت می‌کند.

۲. پیش‌نیاز

اتمام موفقیت‌آمیز ماژول CTGS (شبیه‌سازی کنترل‌شده تنش در سطح زمین)، که در آن کارآموز کنترل تنش پایه را از طریق کشیدن یک وزنه ساده فرا گرفته است. این ماژول IGRS گام بعدی محسوب می‌شود.

۳. تجهیزات و نفرات مورد نیاز

نفرات:

۱ نفر اپراتور کارآموز وینچ

۱ نفر مربی ارشد ناظر

۱ نفر “خلبان شبیه‌ساز” (یک خلبان باتجربه و آشنا با فرآیندهای کشش)

سیستم وینچ:

وینچ کاملاً عملیاتی و آماده به کار.

تجهیزات کشش و ایمنی:

هارنس خلبان: یک هارنس استاندارد و تأیید شده پاراگلایدر.

بریده (Bridle) و مکانیزم رهاسازی: مجموعه کامل بریده کشش خلبان، شامل مکانیزم رهاسازی سریع کاملاً سالم که اخیراً بازرسی شده است.

ویک لینک (Weak Link) مخصوص تمرین: یک ویک لینک با مقاومت پایین، درجه‌بندی شده برای ۲۰ الی ۲۵ کیلوگرم نیرو (kgf).

تجهیزات حفاظت فردی خلبان (PPE): کلاه ایمنی استاندارد، دستکش، زانوبند و کفش محکم.

ارتباطات:

سیستم رادیویی دوطرفه برای ارتباط شفاف و پایدار.

محل تمرین:

یک منطقه باز، کاملاً مسطح و عاری از هرگونه مانع با سطح نرم (مانند چمن یا شن خشک).

۴. پروتکل اجرایی و نکات کلیدی یادگیری

این ماژول از سه تمرین اصلی تشکیل شده است که هر کدام بر مهارت‌های قبلی بنا می‌شود.

تمرین ۱: ارتباطات پیش از کشش و اعمال تنش اولیه

هدف: تمرین پروتکل ارتباطی رسمی و اعمال نرم و تدریجی تنش اولیه، دقیقاً به همان شکلی که خلبان در هارنس خود احساس می‌کند.

روش اجرا:

خلبان شبیه‌ساز با تمام تجهیزات (هارنس) آماده شده و از طریق مکانیزم رهاسازی شخصی خود و ویک لینک ۲۰ کیلوگرمی به طناب کشش متصل می‌شود.

مربی، توالی استاندارد پیش از کشش را از طریق رادیو آغاز می‌کند (مثلاً: «وینچ آماده؟»، «خلبان آماده؟»، «مسیر پاک؟»).

کارآموز پاسخ داده و منتظر فرمان «بگیرش» یا «Take up slack» می‌ماند.

کارآموز به آرامی تنش را برای گرفتن لقی طناب اعمال کرده و به محض احساس مقاومت، متوقف می‌شود.

پس از دریافت فرمان «کشش!» یا «TOW!/GO!»، کارآموز فشاری نرم و فزاینده را برای شروع کشیدن خلبان اعمال می‌کند.

نکته آموزشی: کارآموز یاد می‌گیرد که حس «لقی طناب» را از «تحت بار بودن» تشخیص دهد و بر هنر شروع نرم و بدون ضربه (که عاملی حیاتی برای یک تیک‌آف پایدار است) مسلط شود.

تمرین ۲: کشش دینامیک با رهاسازی توسط خلبان

هدف: آموزش مهارت‌های مشاهده‌ای اپراتور و واکنش فوری او به یک رهاسازی آغاز شده توسط خلبان، که سناریویی رایج در صورت تیک‌آف ناموفق است.

روش اجرا:

کارآموز یک کشش زمینی استاندارد را (مانند تمرین ۱) آغاز می‌کند.

در یک لحظه غیرمنتظره، خلبان شبیه‌ساز فریاد می‌زند «رها!» یا «RELEASE!» و همزمان مکانیزم رهاسازی خود را فعال می‌کند.

وظیفه اپراتور: کارآموز باید عمل رهاسازی را به صورت چشمی تشخیص دهد (با دیدن شل شدن طناب و توقف خلبان) و بلافاصله تمام قدرت وینچ را قطع کند تا از جمع شدن سریع طناب و دور شدن آن جلوگیری شود.

بررسی پس از تمرین (Debrief): مربی زمان واکنش اپراتور را بررسی کرده و بر اهمیت حیاتیِ نگاه کردن مداوم به خلبان تأکید می‌کند.

این تمرین تا زمانی که واکنش اپراتور آنی و غریزی شود، تکرار می‌گردد.

تمرین ۳: سناریوی «لغو کشش / تیک‌آف»

هدف: تمرین فرمان اضطراری «ایست!» یا «STOP» که توسط خلبان قبل از اینکه نیازی به رهاسازی باشد، اعلام می‌شود.

روش اجرا:

در فاز اولیه کشش زمینی، خلبان تلو خوردن یا عدم پایداری را شبیه‌سازی کرده و از طریق رادیو فریاد می‌زند «ایست، ایست، ایست!» یا «STOP, STOP, STOP!».

وظیفه اپراتور: کارآموز باید فوراً با کاهش نرم اما سریع تنش به صفر، واکنش نشان دهد تا به خلبان اجازه دهد بدون اینکه به زمین بیفتد، پایداری خود را دوباره به دست آورد.

نکته آموزشی: این تمرین تفاوت بین یک فرمان ایست از سوی خلبان (که نیازمند کاهش کنترل‌شده تنش است) و یک رهاسازی از سوی خلبان (که نیازمند قطع کامل قدرت است) را به کارآموز می‌آموزد.

۵. معیارهای اتمام ماژول

کارآموز زمانی ماژول IGRS را با موفقیت به پایان رسانده که توانایی خود را در موارد زیر به مربی ارشد اثبات کند:

اجرای بی‌نقص و کامل پروتکل ارتباطی پیش از کشش.

توانایی انجام یک شروع نرم و فزاینده بدون ایجاد هرگونه ضربه یا کشش ناگهانی برای خلبان.

واکنش فوری، صحیح و غریزی به هر دو فرمان «ایست» و رهاسازی آغاز شده توسط خلبان.

حفظ تمرکز اصلی دیداری (چشمی) بر روی خلبان در تمام مراحل تمرین.

نتیجه‌گیری نهایی:

پس از اتمام موفقیت‌آمیز این ماژول پیشرفته، کارآموز بر کل توالی عملیاتی زمینی مسلط شده و اکنون از نظر رویه‌ای و مهارتی، کاملاً آماده است تا به مرحله بعدی، یعنی اولین کشش واقعی تحت نظارت مستقیم مربی، صعود کند.